ÖZET
Bu makale Hegel’in Tinin Fenomenolojisi adlı eserinin “Öz-Bilinç” bölümünün ilk kısmını oluşturan “Öz-Bilincin Bağımsızlığı ve Bağımlılığı: Efendilik ve Kölelik” başlığı altındaki
bağlamda bilincin bedenleşmiş varlığının anlamını soruşturmaktadır. Öz-bilincin deneyimi ve içsel gelişiminin onun bedenli oluşu ile ne ölçüde ilişkili olduğu bu bölüm uyarınca ele alınmıştır. “Beden” temasının bilincin deneyimlerinin her bir aşamasında bir tür varsayım şeklinde ortaya çıkma yolları takip edilerek bedene yönelik fenomenolojik bir yaklaşım açık hale getirilmeye çalışılmıştır. Bu anlamda, Hegelci bir bakış açısından, hedeflenen yalnızca bilincin diyalektik hareketinin daha iyi anlaşılması amacıyla Tinin Fenomenolojisi içinden beden
kavramsallaştırmasının yorumlanması değil, aynı zamanda bilincin bedensel varlığının bu hareket içinde nasıl ortaya çıktığının da gösterilmesidir. Diğer bir deyişle, bilincin bedensel varoluşu göz önünde bulundurulmadan bilincin deneyiminin mümkünlüğü bu çalışmanın temel sorusunu oluşturmaktadır. Dolayısıyla, bu makalede Tinin Fenomenolojisi’nin “Öz-Bilinç” bölümünün ilk kısmı çerçevesinde, bilincin deneyiminin ve hareketinin beden teması üzerinden yeniden ele alındığı ve Hegel’in bahsi geçen kısımda bilincin vücut bulması hakkında ne söylediğinden ziyade ne söylemesi gerektiğinin açığa çıkarıldığı iddia edilebilir
Anahtar sözcükler: Hegel, bilinç, öz-bilinç, beden, vücut bulma.
ABSTRACT
This article investigates the meaning of the embodied existence of consciousness in the context of the first part of the “Self-Consciousness” chapter of Hegel's Phenomenology of Spirit, entitled “Independence and Dependence of Self-Consciousness: Lordship and Bondage”. A phenomenological approach to the body is made explicit by tracing the ways in which the theme of “body” emerges as a kind of assumption at each stage of the experiences of consciousness. In this sense, from a Hegelian point of view, the focus here is not only to interpret the conceptualization of the body within the Phenomenology of the Spirit in order to beter comprehend the dialectical movement of consciousness, but also to show how the bodily existence of consciousness emerges within this movement. In other words, the possibility of the experience of consciousness without considering the embodied existence of consciousness constitutes the main question of this study. Therefore, it can be suggested that in this article, within the framework of the first section of the “Self-Consciousness” chapter of the Phenomenology of the Spirit, the experience and movement of consciousness is re-considered through the conceptualization of the body, revealing what Hegel should have said about the
embodiment of consciousness rather than what he said about it.
Keywords: Hegel, consciousness, self-consciousness, body, embodiment.
File