ABSTRACT
In this text I try to determine the philosophical significance of psychoanalytic theory through a reading of Freud's "Three Essays on the Theory of Sexuality". I argue that the cryistal principle that is governing Freud's argumentation in this text constitutes a real challenge to the philosophical tradition. Indeed, this principle implies that we can only understand what it means to be human through studying the pathological variations of it. This principle leads to the articulation of an anthropo-psychiatry -psychiatry becomes as it were the laboratory of philosophical anthropology - and breaks with the philosophical tradition that considers psychopathology as a secondary modification of human existence. It is further argued that it is precisely this principle that gives the psychoanalitic tradition an identity of its own. This idea is illustrated in the work of Lacan and Klein. In the concluding section I argue that this problematic might allow unexpected alliances - e.g. with evolutionary psychiatry - that go far beyond psychoanaltic theory as such and that suggest that it might be possible and desirable to develop a clinical anthropolgy.
Key words: Freud, Lacan, Klein, Heidegger, Merleau-Ponty, philosophical anthropology, cryistal-principle, anthropo-psychiatry, psychopathology, desire, psychoanalysis.
ÖZET
Bu makalede, Freud’un “Cinselliğin Teorisi Üzerine Üç Çalışma” adlı eserinden yola çıkarak psikoanalitik teorinin felsefi önemini saptamayı amaçlıyorum. Adı geçen eserde Freud’un temel argümanını yöneten bu “kristal ilkenin” felsefi geleneğe ciddi bir meydan okuma içerdiğini düşünüyorum. Özetle, bu ilke, insanın ne olduğunu ancak insan denenden psikolojik sapmaların neler olduğunu çalışarak anlayabileceğimiz düşüncesidir. Bu düşünce bizi bir çeşit antropo-psikiyatri’ye –psikiyatrinin felsefi antropolojiye laboratuvarlık yapacağı türden- götürür ve psikopatalojiyi insan varoluşunun ikincil bir görünümü sayan felsefi gelenekle bağları atmayı önerir. Bu yaklaşımla Lacan ve Klein’in yapıtlarında karşılaşılaşıyoruz. Sonuç bölümünde, bu sorunsalın umulmadık bazı getirileri olacağını ileri sürüyorum; örneğin, klasik anlamıyla psikoanalitik teoriyi aşan ve klinik eğilimli bir antropoloji geliştirmenin hem olanaklı hem de istendik olduğunu akla getiren evrimsel bir psikiyatri dolayımının doğması gibi…
Anahtar Sözcükler: Freud, Lacan, Klein, Heidegger, Merleau-Ponty, felsefi antropoloji, kristal ilke, antropo-psikiyatri, psikopataloji, arzu, psikanaliz.