ABSTRACT
This paper calls into question E. J. Lowe’s solution to the ancient puzzle of the Ship of Theseus which problematizes the issue of identity over time. Lowe claims that as long as qualitative change takes place over time and gradually, the new parts can be exclusively appropriated to the whole, owing to the principle of transitivity of identity. It will be argued that his proposition is problematic in approaching the puzzle in several ways: it endorses an oversimplification of the complexity of the problem by failing to acknowledge the ontological vagueness of the object in question – vagueness both as an artifact and as a composite object -; it gives an inaccurate account of the part-piece versus the whole relationship; it overrates spatiotemporal continuity as the identity criterion without giving a satisfactory explanation as to why other aspects such as intermittent existence and sameness of substance can be abandoned; and the exclusive appropriation theory Lowe suggests gives way to paradoxical outcomes such as fusion. Having explored the evaluation of the puzzle within the current scholarship, the paper favors the view that the puzzle does not have an easy solution, hence merits maintaining its status as a paradox because there is not an easy way to explain the situation without contradicting major theories of metaphysics.
Keywords: E. J. Lowe, metaphysics, the ship of Theseus, identity over time, identity of artifacts, spatio-temporal continuity, intermittent existence, part-whole relationship.
ÖZET
Bu çalışma, E. J. Lowe’nin zaman içinde kimlik konusunu sorunsallaştıran Theseus’un Gemisi bilmecesine getirdiği bariz çözümü sorgulamaktadır. Lowe, niteliksel değişim yavaş yavaş ve zaman içinde olduğu sürece kimliğin geçişlilik ilkesine binaen yeni parçaların kendilerini bütüne tamamen mal edebileceklerini iddia etmektedir. Bilmeceye bu şekilde yaklaşan bu öneri birçok açıdan sorunludur: Söz konusu objenin ontolojik belirsizliğini - hem eser hem de kompozit nesne olarak belirsizliğini - tanıyamayıp sorunun karmaşıklığını fazlaca basite indirgemektedir; parça-kısım ve bütün ilişkisine dair izahı kusurludur; niçin kesintili varoluş ve madde devamlılığı gibi boyutların reddedilmesi gerektiğine dair tatmin edici bir açıklama sunmadan kimlik kriteri olarak mekan-zamansal devamlılığa gereğinden fazla değer biçmektedir; ve Lowe’nin önerdiği bütüncül kendine mal etme teorisi füzyon gibi paradoksal sonuçlara yol açmaktadır. Güncel kaynaklarda bilmecenin değerlendirilmesini inceledikten sonra bu çalışma, bilmecenin kolay bir sonucu olmadığı görüşünü savunacaktır; metafiziğin temel kuramlarıyla çelişmeden bir açıklama getirmenin bir yolu olmadığından dolayı, bilmece paradoks statüsünü muhafaza etmeyi hak etmektedir.
Anahtar Sözcükler: E. J. Lowe, metafizik, Theseus’un Gemisi, zaman içinde kimlik, eser kimliği, mekan-zamansal devamlılık, kesintili varoluş, parça-bütün ilişkisi.