ÖZET
Edebi yaratıcılığın ne'liğinin anlaşılması sorunu uzunca bir süredir yalnız felsefenin değil, psikolojinin de temel araştırma alanlarından birine dönüşmüştür. Bu türden araştırmalarda salt edebiyat içi bir eleştirinin (literary critique) edebi yaratıcılığın somut betimlemelerini yapmakla kendisini sınırlandırmak durumunda olmasına karşın, felsefe ve psikoloji arasında kurulabilecek bir iletişimle, edebi yaratıcılığın kökenlerine yönelik verimli bir kavrayışın olanaklı olduğu ileri sürülebilir. Bu amaçla bir edebi esere yaklaşmanın uygulama adımlarında birinin de edebi metnin açıkça amaçlamadıklarını ortaya çıkarabilecek, felsefe ve psikolojiden olabildiğince beslenen bir çağrışım derlemeciliği olduğu söylenebilir. Bu yazı, Kahin adlı bir edebi metnin bu amaçla ve özellikle Jungcu çağrışımlarla yeni bir okumasını yapmak amacındadır.
Anahtar Sözcükler: Jung, edebiyat, yaratıcılık, psikoloji, felsefe.
ABSTRACT
The whatness of creative fiction has long been at the center of academic inquiry not only in the field of philosophy but also in the field of psychology. The literary criticism as such, it is argued, will necessarily fall short in such a pursuit since it should by nature limit itself but exclusively to the description of instances of creativity in a given work of art. A speculative interplay between philosophy and psychology, however, can help us develop a better insight into the very dynamics of literary creativity. Then it would be argued that one of the appropriate ways of dealing with a work of art is that of a speculative re-reading of a given text, based on the insights provided by philosophy and psychology, with the aim of uncovering what the text has appearently not intended in its form and content. This piece of work is an attempt to re-read of Kahin, a short work in creative fiction, to accomplish a task of this kind by means of Jungian connotaions.
Keywords: Jung, literature, creativiy, psychology, philosophy.