AGRICULTURAL EXCEPTIONALISM: A CONCEPTUAL DISCUSSION ON WAGE-LABOR PROCESSES IN TURKEY’S AGRICULTURE

ABSTRACT

 

The article presents an alternative conceptual framework for the analyses of wage-labor relations in Turkey’s agriculture to mainstream accounts focusing on the dichotomy of worker-intermediary/labor contractor.  The aim is to highlight the role of employers and the legal exemptions behind the insecure labor market instead of much focused intermediaries/labor contractors as the cause of unfairness workers face.  Agricultural exceptionalism refers to the rationales and implications of dual labor legislation, which exempts agricultural employers from responsibility. The striking point is the apparent parallelism between the rationales of legal exceptionalism and mainstream accounts emphasizing peculiarity, exceptionality, and uniqueness of agricultural work/ers through the practices of intermediaries in the agricultural labor market. Within this context of exceptionalism, preference of inclusive concepts –agricultural work and agricultural workers– will be a useful conceptual shift to encourage comparison with other sectors and challenge legal exemptions as an alternative to current widespread labels such as “seasonal laborers, temporary workers, migrant workers” that initially assert a-typicality of work/ers, which reflect the rationale of legal exemptions.

Keywords: Agricultural exceptionalism, agricultural worker, agricultural labor market, intermediary, labor contractor.

 

ÖZET

Makale, Türkiye’de tarımında ücretli emek süreçlerinin analizinde işçi-aracı ilişkisine odaklanan genelgeçer anlayışa alternatif bir kavramsal çerçeve önermektedir. Bu alanda kavramsal bir açılım, her şeyden önce, emek piyasasındaki mevcut ilişki biçimlerini yaratan süreçlerde işverenlerin ve yasal muafiyetlerin rolünü ve önemini vurgulamak için gereklidir. Tarımsal ayrıksıcılık, tarım sektörü işverenlerine işçiler karşısında sağlanan yasal imtiyazlar ve bunun savunusunu ifade eder. Yasal imtiyazları meşrulaştıran “tarım işlerinin atipikliği dolayısıyla özel/farklı/biricik bir yasal çerçeve gerektirdiği” gibi varsayımlar ile aracılar üzerinden tarım işçiliğinin özgül/biricik/farklı yanlarını vurgulayan güncel araştırmalar arasında dikkat çekici paralellikler bulunmaktadır. Bu çerçeve içinde, çalışanların/çalışmanın farklılığını ve atipikliğini vurgulayan “mevsimlik işçi, geçici işçi, gezici işçi” gibi yaygın tanımların yerine yapılan işe ve emeğe dikkat çeken “tarım işi/tarım işçisi” kavramlarının kullanımı hem ücretli emek süreçlerinin diğer sektörlerle karşılaştırılabilir olduğunu vurgulamak hem de yasal çerçeveyi sorgulmak için etkili bir kavramsal müdahele olacaktır. 

Anahtar Sözcükler: Tarımsal ayrıksıcılık, tarım işçisi, tarım emek piyasası, aracı.