ABSTRACT
The dream, passionate desire and aspiration of creating a brave new world where human beings are not only free from all biological constraints but also greatly enhanced with super qualities that surpasses what is obtainable in humanity has been subjected to serious normative interrogation in bioethics. One of the major objections levelled against this dream is the “Playing God” argument. This argument states that any act to intervene in nature or usurp powers or roles assigned to God is morally wrong or reprehensible. That is, an attempt to
enhance and transform human beings beyond what is currently obtainable amounts to “playing God” thereby challenging God’s “masterpiece”. On the contrary, this paper argues that the
Playing God Argument is not only baseless, unfounded, and weak; it fails to establish a strong and logical objection against the transhumanist dream for a brave new world
Keywords: Playing God Argument, transhumanism, bioethics
ÖZET
İnsanların tüm biyolojik kısıtlamalardan özgür olduğu ve aynı zamanda insanlıkta mevcut olandan çok daha üstün niteliklerle donatıldığı bir “Cesur Yeni Dünya” yaratma arzusu,
biyoetikte ciddi normatif tartışmalara konu olmuştur. Bu hayale yöneltilen temel itirazlardan biri “Tanrı Rolü Oynama” argümanıdır. Bu argümana göre, doğaya müdahale etmek veya Tanrı’ya atfedilmiş güç ve rolleri üstlenmek ahlaken yanlış veya kınanması gereken bir eylemdir. Yani, insanları mevcut sınırlarının ötesinde geliştirme girişimi, “Tanrı rolü oynama” anlamına gelir ve Tanrı’nın “başyapıtına” meydan okur. Ancak bu makale, Tanrı Rolü Oynama Argümanının dayanaksız, temelsiz ve zayıf olduğunu; transhümanistlerin Cesur Yeni Dünya hayaline karşı güçlü ve mantıklı bir itiraz oluşturmakta yetersiz kaldığını savunmaktadır. Anahtar sözcükler: Tanrı Rolü Argümanı, transhümanizm, biyoetik.
PLAYING GOD ARGUMENT AND THE TRANSHUMANISTS’ DREAM OF A BRAVE NEW WORLD